Lotte Bloemendaal is columnist bij Radio 509. Daar vertelt ze in haar columns over het dagelijks leven met een visuele uitdaging. Op onze site verschijnt er maandelijks een column van Lotte. Dit keer schrijft Lotte over haar liefde voor snelheid.
Sinds de update naar iphone operating system (IOS)) 11 vond ik mijn iphone 6 tergend traag. Ik heb het geklokt. Ik moest zes seconden wachten voordat Whatsapp, instellingen of de reisplanner startten. Als ik Siri vroeg mij om vijf uur wakker te maken, was het in mijn beleving al bijna vijf uur voordat ik een reactie kreeg. Ook viel mijn telefoon soms zomaar uit, zonder dat de batterij leeg was. De ‘nieuwe-telefoon-kriebels’ begonnen.
Er was het een en ander om te doen dat Apple de oudere modellen iphone bewust trager zou maken. Dat was volgens Apple geen fout, maar een functie. Niet om gebruikers te stimuleren een duurder toestel te kopen, maar om problemen door uitgebluste accu’s te voorkomen, schreef Marc Hijink in NRC van 21 december. En dat moeten wij geloven! Wat de motivatie van Apple ook is, ik beloonde hen met de aankoop van een nieuwe telefoon.
Hoe interessant ik de ins en outs rondom iphones ook vindt, dat is niet de reden waarom ik je dit vertel. Wat me opvalt is dat ik snelheid kennelijk zo belachelijk belangrijk vindt, dat ik zes seconden wachten tot een app is opgestart al te lang vindt. Je zal maar even snel willen kijken wanneer er wel een trein gaat, als de jouwe niet rijdt wegens een seinstoring.
Even snel, ik houd ervan. Laatst zat ik op station Zaandam op de trein te wachten. Zonder de tijd te checken concludeerde ik dat ik nog wel even snel een boterham kon eten. Niet dus. Om in te stappen heb ik twee handen nodig, links Nik, rechts mijn stok. Boterham was nog te groot om in een keer in mijn mond te proppen, dus daar ging ik: boterham half uit mijn bakkus stekend, met Nik naar de trein. Tot twee keer toe liet ik mijn stok vallen en moest bukken, allemaal met die belachelijke boterham uit mijn mond. En dat alles voor even snel. Broeders en zusters, vergeef mij, want ik ben bang dat ik een blinde sukkel in het kwadraat heb neergezet.
Als kind hield ik al van snelheid. Te paard reed ik het liefst in galop en een kermisattractie was saai als ik niet op topsnelheid werd rondgeslingerd.
Op Oudejaarsavond was er een uitzending van Andere Tijden over bijzondere weermomenten in de periode 1950-1980. Dan valt pas op hoe langzaam men toen sprak, hoe zorgvuldig ook. Daar nemen journalisten nu de tijd niet meer voor. Tegenwoordig lijkt de hele samenleving alsmaar sneller en sneller te gaan. De techniek is hierin bepalend en wij mensen rennen er hijgend achteraan, met burn-outs, depressies en andere nare aandoeningen tot gevolg.
Toegegeven, dit is een ouwe-lullen-praatje, maar goed om even bij stil te staan, zeg ik tegen mezelf, terwijl ik Whatsapp start en blij ben dat ik minder dan een seconde hoef te wachten en dat Siri me onmiddellijk geruststelt dat ze niet zal vergeten mij om vijf uur wakker te maken.
Voorwaarts dus, en een beetje snel graag!
Auteur: Lotte Bloemendaal
Wil je meer columns van Lotte lezen? Lees hier haar column 'Ik wil worden nagefloten', lees hier haar column 'Niet zeuren' en lees hier haar column 'In de kantoorjungle met een visuele uitdaging'.
Abonneer je nu op onze nieuwsbrief en ontvang maandelijks onze nieuwste blogs. Meld je hier gratis aan!
Vul hieronder jouw gegevens in om gratis en vrijblijvend toegang aan te vragen tot onze trainingen en onze discussiegroep. Wij nemen daarna contact met jou op.