Frieda (slechtziend) loopt stage in Parijs bij de European Blind Union

blind/slechtziend studeren Jan 07, 2018

Frieda op een bruggetje in Parijs.

Een stage in het buitenland: het kan een verrijking zijn voor je studietijd. Het brengt echter ook uitdagingen met zich mee, zeker als je slechtziend bent. Frieda (25) loopt desondanks twee maanden stage bij de European Blind Union in Parijs en zegt: “Ik vind het superleuk en inspirerend”. Lees hieronder over haar ervaringen.

Wat houdt de stage in?

Frieda vertelt: “De EBU is een non-profitorganisatie en maakt deel uit van de World Blind Union. Het doel is om de belangen van blinde en slechtziende mensen in Europa te beschermen. De EBU draagt bij aan verschillende (belangenbehartigings)activiteiten en zorgt voor contacten tussen o.a. ledenorganisaties uit de landen op het Europese continent. Namens Nederland is de Oogvereniging lid. Ik werk op het hoofdkantoor, dat in Parijs is gevestigd.”

Frieda studeert Internationale betrekkingen en organisaties in Groningen, en heeft dus niet voor niets voor de European Blind Union gekozen om haar stage te volgen. Ze werkt twee dagen per week onder supervisie van een projectmanager en helpt hem onder meer bij het coördineren van verschillende activiteiten. Hiervoor moet ze veel contacten onderhouden met ledenorganisaties en dingen regelen.

De overige drie dagen werkt Frieda onder leiding van iemand anders, waarvoor ze onder andere administratieve werkzaamheden uitvoert en factsheets over wetgeving ontwikkelt. Zo heeft ze onlangs een factsheet gemaakt over de Europese wet- en regelgeving rond stille auto’s, iets wat door de opkomst van elektrische auto’s een steeds groter probleem dreigt te vormen voor blinde en slechtziende verkeersdeelnemers.

European Blind Union logo Plaatje: logo van de European Blind Union

Stage en kamer was snel geregeld

In april 2017 deed Frieda mee aan een sollicitatietraining voor blinden en slechtzienden in Italië, waarvan de EBU de organisatie coördineerde. “Ik sprak daar met een mevrouw die bij de EBU werkt. De organisatie sprak me gelijk aan en dit heb ik haar laten merken. Ze adviseerde mij om een open sollicitatie te sturen. Dat heb ik gedaan, en ik werd aangenomen om stage te komen lopen.”

Vervolgens moest Frieda nog wel een kamer regelen in Parijs en dit bleek nog niet zo eenvoudig. Na een oproep had ze uiteindelijk via kennissen een kamer gevonden en om deze te bekijken zou ze naar Parijs afreizen. Toevallig vond ze de avond voordat ze ging nog een andere kamer via een Facebookpagina, dus besloot ze om ook bij deze kamer langs te gaan. Dat was maar goed ook: het was een erg fijne kamer vlak naast de Eiffeltoren, en van de andere kamer heeft ze naderhand nooit meer wat gehoord. Tijdens dit bezoek aan Parijs is ze ook langs geweest bij de EBU om zichzelf voor te stellen.

Foto van de Eiffeltoren in Parijs - Foto Chris Karidis via Unsplash

Ervaringen in Parijs

Frieda vindt haar stage erg leerzaam en inspirerend. Vooral het werk onder leiding van de projectmanager spreekt haar aan. Ook is er ruimte voor eigen inbreng. “Ik kwam bijvoorbeeld met het voorstel om naar het Europees parlement voor mensen met een handicap te gaan. Ik heb overlegd met mijn collega’s wat ik daar zou bespreken, en mocht er begin december naartoe.” Af en toe vindt ze de administratieve werkzaamheden niet zo uitdagend, maar dat vindt ze niet zo erg: “Tijdens een stage van twee maanden kun je niet verwachten dat je gelijk een bord vol verantwoordelijkheden krijgt.”

Ook vindt Frieda het erg leuk om in Parijs te zijn. De stad is erg interessant en ze heeft al verschillende bezienswaardigheden bezocht, zoals het Kasteel van Versailles. Daarnaast kan ze goed oefenen met haar Frans, wat ze erg leuk vindt. Ze is wel regelmatig moe en heeft de indruk dat Fransen wat minder snel echt contact maken dan Nederlanders, maar via jamsessies heeft ze desondanks al een aantal contacten opgedaan.

Wat betreft voorzieningen is het redelijk goed geregeld in Parijs. “Ik was bang dat het openbaar vervoer lastig zou zijn, maar in de bussen worden de bushaltes duidelijk omgeroepen en in grote letters weergegeven op het display. Ik ben zelf slechtziend, maar de blinde directeur van de EBU reist ook met de bus.” Straatnaambordjes zijn eveneens redelijk duidelijk leesbaar. Wel ligt er veel hondenpoep op straat en kost het winkelen Frieda veel tijd.

Tips voor een stage in het buitenland

Ben jij ook geïnteresseerd om een stage in het buitenland te gaan doen? Dan heeft Frieda een aantal tips voor je. “Ga iets doen wat je echt leuk lijkt. Andere mensen merken dat, en daardoor gaan dingen makkelijker.” Ook zegt ze dat het belangrijk is om van jezelf te accepteren dat je soms moe bent. “Zo’n Stage is wat vermoeiender dan gewoon studeren. Als je moe thuiskomt, moet je tegen jezelf kunnen zeggen: ‘ik ben nu moe en dat is helemaal OK.’ Dan gaat het vanzelf weer beter.”

Tot slot geeft ze als tip om duidelijk te communiceren met de organisatie over je beperking en de benodigde aanpassingen. Ze zegt er wel bij dat je hierover pas in detail moet treden als er positief contact omtrent je stageverzoek is geweest tussen jou en de potentiële stageorganisatie, want anders kunnen ze er alsnog op terugkomen. Voor haar was dit geen probleem, omdat de EBU uiteraard veel ervaring heeft met blinde mensen. Ze is de EBU dan ook dankbaar dat ze deze kans heeft gekregen, en zou iedereen aanraden om eens naar het buitenland te gaan voor een stage.