Hulpmiddelen, je kunt helaas niet zonder

Als je een uitdaging in je leven hebt, kun je er niet omheen: hulpmiddelen. Er zijn verschillende soorten hulpmiddelen. Van coping technieken tot technische snufjes. in deze blog focust Laurie zich op de tastbare hulpmiddelen en dan specifiek degene die ze zelf gebruikt.

Lifestyle

In deze categorie zijn er heel erg veel hulpmiddelen te vinden. Ik gebruik er lang niet zoveel als eigenlijk verstandig is, maar toch heb ik er een aantal. Om te beginnen heb ik een vloeistof indicator. Deze ligt ergens in een la en wordt eigenlijk niet gebruikt, maar ik heb hem wel. Eigenwijzigheid? Koppigheid? Gewoon een veel te irritante piep? Geen idee, maar ik vind een vinger in het glas drinken steken prima werken. Het is de bedoeling dat je de vloeistof indicator in je kopje of glas hangt en dan gaat schenken. Zit het glas vol? Dan hoor je een hele harde, hoge, aanhoudende piep die pas ophoudt als je het ding eruit haalt. Mijn indicator is nog een oudje, maar er zijn er met minder irritante piepjes. Bij koffie en thee pas ik het trucje met de vinger natuurlijk niet toe. Gelukkig heeft een Senseo een standaardafmeting en kan dat niet fout gaan. Bij thee hang ik eerst het zakje in het kopje en schenk dan pas het water in. Werkt prima, nog nooit een ongelukje mee gehad.

Een hulpmiddel waar ik in de keuken echt niet omheen kan is de sprekende keukenweegschaal. Lukt me de kookwekker nog op mijn restvisus, met de weegschaal gaat dat niet. Ik heb de Nederlands sprekende en deze werkt prima. Bakje erop, inhoud erin en wegen maar. Deze weegschaal kan verschillende eenheden meten, zoals gram en liter. 

Een handig hulpmiddeltje, wat je gewoon bij bijvoorbeeld de Blokker kunt kopen, is een klemlepel. Hiermee kun je onder andere vlees vastklemmen en het zo omdraaien. Ideaal, geen geklooi met vleesvorken en spatels. Een ander hulpmiddel wat je gewoon in een winkel kunt kopen is een siliconeonderzetter. Heel handig en strikt noodzakelijk als je een aanrechtblad hebt waar brandplekken op achterblijven als je een er een hete pan op zet. Ik gebruik deze dus om die reden bij het afgieten.

Als laatste gebruik ik nog van die maatschepjes die je ook overal en nergens kunt kopen. Die van mij komen van de Ikea en zo’n setje bestaat uit ronde maatschepjes in verschillende maten. Heel handig als je saus of melk door het eten moet gooien. Voor olijfolie vind ik ze niet handig, want die olie is te vet. Als ik ga wokken zijn ze onmisbaar, want anders drijft het hele gerecht in de sojasaus. Uit eigen ervaring weet ik dat dat niet aan te raden is.

Voor de rest gebruik ik geen kleurendetector en dergelijke. Ik kan vaak nog wel aan mijn kleding voelen wat het is en dan weet ik wel waar het bij past. Ik zie ook nog een heel klein beetje, dus ik kan wel patronen onderscheiden.

Mobiliteit

Voor mobiliteit gebruik ik een stok met zo’n grote rolpunt. Ik heb jaren een tikpunt gebruikt, maar wie doet dat nou nog? Ik kreeg ook een lamme arm, want erg ergonomisch was het niet. Het was ook echt vermoeiend. Tijdens mijn langdurige revalidatie bij Visio Het Loo Erf ben ik toen overgestapt naar een rolpunt. Na 13 jaar was het toch tijd om de tikpunt uit te zwaaien. Zo’n kleine rolpunt past echt niet bij mij. Ik kreeg mijn stok toen heel vaak tegen mijn heupen omdat die punt steeds tussen de stoeptegels bleef hangen. Heel pijnlijk en vervelend. Tijd voor de grote bal dus. Ondanks dat deze ongeveer iedere vier maanden slijt, bevalt het prima. Een hond is niets voor mij. Ik ben geen hondenmens.

Techniek

Het eerste hulpmiddel wat ik gebruik hangt eigenlijk ook een beetje samen met mobiliteit. Google Maps vind ik onmisbaar als ik op onbekende plekken kom. Het is geen wondermiddel, want ik zou toch nog altijd hulp moeten vragen, maar toch kom ik een heel eind. De windrichtingen die Google Maps aangeeft vind ik niet zo handig en ik ken de omgeving niet waar ik Google `maps voor inzet. Hierdoor kan ik ook niet plaatsen of ik goed loop of niet. Als ik eenmaal op de juiste weg ben gaat het meestal wel goed. Het scheelt ook dat ik nog een heel klein beetje zie, dus kan inschatten of ik ergens naar links of naar rechts kan. Straatnaambordjes lezen gaat me echter niet lukken. Ik weet eerlijk waar niet of je ook blind op Google Maps kunt vertrouwen. Op Kaarten van Apple kan dat niet. Die laat je omlopen of zet je bij het raam af in plaats van bij de deur. Ik heb beiden meegemaakt. Achteraf hilarisch, maar niet handig.

Laptops, screenreaders, brailleleesregels. Ik ken ze allemaal. Ik gebruik al sinds mijn achtste een laptop en heb al meerdere laptops en brailleleesregels versleten. Ik ben altijd een hele tevreden JAWS gebruiker geweest, want deze screenreader heeft de beste ondersteuning voor spraak en braille. Een aantal jaren geleden ben ik echter overgestapt op een Macbook met VoiceOver en nu ben ik mezelf aan het trainen in NVDA voor een werkervaringsplek. So far, so good!

Ik zou zelf nog heel graag een ReadIt willen hebben. Dit is een camera die documenten inscant en toegankelijk maakt. Heel handig voor bijvoorbeeld etiketten, recepten en verpakkingen, maar zeker ook voor op de werkplek. Ik zou zo’n camera daar graag willen inzetten als mijn werk het toelaat, want het is superhandig. Eén probleempje: hij werkt niet op een Mac. Daarom zou ik hem thuis niet kunnen gebruiken. Ik ken de KNFB Reader wel, maar ik heb daar niet zulke goede ervaringen mee helaas.

Ik zal vast nog wel wat hulpmiddelen zijn vergeten, maar dit is in grote lijnen wat ik allemaal gebruik in mijn dagelijks leven.

Auteur: Laurie

Wil jij op de hoogte gehouden worden van alle nieuwe toffe blogs? Meld je dan nu aan bij We Are Ctalents en ontvang de maandelijkse community update in je inbox!