Mijn avonturen en tips in Corona-omstandigheden

In tijden van corona gaat alles net even ietsje anders. Als je dan slecht hoort, levert dat al gauw allerlei komische misverstanden op. Sandra ervaart dat keer op keer. Maar met een vleugje humor weet ze alles te relativeren: "Ach, wat vermaak in deze tijd kan geen kwaad!"

Auteur: Sandra Boertien

Daar ben ik weer! In deze toch wel bijzondere tijd heb ook ik soms tijd te veel over lijkt het. Hoewel werk, studie en andere zaken gewoon doorgaan, gaat het allemaal nét even ietsje anders. En dat levert dan toch ook weer grappige, leerzame en bijzondere situaties op. Deze omstandigheden vragen soms nog meer dan anders wat meer nadenken over hoe om te gaan met verminderd gehoor. Zo heb ik inmiddels een aantal gouden tips verzameld die ik met jullie zal delen. Don’t worry, ik zal ook de aanleiding voor de tips delen. Hopelijk zorgt dit ook nog voor wat vermaak 😊 

Tip 1 : Plan werkafspraken goed in. Vraag om een online uitnodiging/bevestiging.

Vol overtuiging dat ik een vrije ochtend had, ging ik lekker hardlopen. Eenmaal terug in huis kreeg ik een melding op mijn telefoon van een werkoverleg dat naar mijn idee niet doorging. Nog in mijn sportoutfit en met een rood hoofd dacht ik toch dat het wel het controleren waard was en logde ik in op Teams. Niet nadenkende over mijn *ahum* bijzondere look, drukte ik op ‘Deelnemen aan vergadering’. Neeeeeeeeeeee ! Kwamen er dus ineens collega’s in beeld en zat ik daar met een hoofd als een boei…

Ik legde uit hoe dat kwam en iedereen moest lachen. Ik had natuurlijk ook niet nagedacht over het inzetten van een tolk. Maar dat ging ik niet toegeven aan mijn collega’s 😊. Na zo’n tien minuten meeknikken en af en toe meelachen, probeerde ik zo onopvallend mogelijk via Whatsapp tolken te bereiken met een SOS: “Hééélp, ik heb een overleg, kun je op afstand tolken”-bericht. Yesss! Binnen vijf minuten lukte het om ongemerkt een tolk op Skype te krijgen en de rest van het overleg heb ik volledig ‘normaal’ kunnen meedoen. 

Wat heb ik hiervan geleerd? Nou, dat ik dus online afspraken niet in twijfel moet trekken, dat ik moet onthouden dat ik NOOIT na het hardlopen onopvallend op een vergadering kan inloggen en natuurlijk ook dat ik eerder, beter en eerlijk tegenover collega’s moet aangeven dat ik de vergadering en dus ook het regelen van een tolk even vergeten was. Applausje voor mijn reddertolk in nood 😊!

Tip 2: Afspraken bij instellingen, organisaties etc. gaan niet door wanneer het geen medisch noodgeval betreft. Schrap deze dus vast uit je agenda en neem contact op over een nieuwe in te plannen afspraak indien nodig.

Twee weken geleden werd ik gebeld. Het kwam mij even niet uit en ik drukte de oproep weg (want eerlijk … wie bedenkt er nu nog om mij te bellen? Dit doe ik al tijden niet meer 😉. Eenmaal thuis had ik een voicemailbericht van een voor mij onbekend nummer. Tja, dan wint mijn nieuwsgierigheid het en ga ik dus met een JBL-boxje aan de slag om mijn voicemail af te luisteren.

Terwijl ze luid door mijn kamer galmde, begreep ik van de tandartsassistente dat mijn afspraak van de volgende dag (die ik zelf natuurlijk compleet vergeten was, oeps!) niet doorging. Daarna volgde het verzoek om het nummer dat zij opnoemde te bellen en een nieuwe afspraak in te plannen. Braaf belde ik het nummer dat ik gehoord had. Daarbij hield ik mijn normale wijze van tandartsafspraken inplannen aan.

Dit gaat als volgt: Ik bel en wacht een vriendelijke (doch onverstaanbare) stem van het keuzemenu netjes af. Ik weet namelijk dat ik dan optie 1 moet kiezen. Zodra ik ‘1’ heb ingetoetst, begin ik te praten : “Hoi, met Sandra, nog steeds slechthorend helaas. Hoi Linda (assistente), kun je een nieuwe afspraak voor mij maken? Mijn geboortedatum is (…). Ik kan je helaas nog steeds niet verstaan dus zou je een voorsteldatum kunnen mailen. Mijn mailadres staat in jullie systeem. Bedankt! Groetjes!” Nou, zo deed ik dat dus twee weken geleden ook.

Twee uur later begon ik toch lichtelijk te twijfelen of Linda wel aan het werk was of zij mij wellicht niet begrepen had. Ik checkte mijn mailbox en vond de volgende mail:
“Beste Sandra. Je hebt vanochtend een tandartsafspraak proberen te maken bij ons. Helaas zijn wij een schoonmaakbedrijf en kunnen wij niet helpen bij enige vorm van mondzorg. We hopen dat je snel terecht kan bij de tandarts. Succes met het plannen van de afspraak en bedankt voor je vrolijke, grappige bericht. Vriendelijke groet, Schoonmaakbedrijf”

Oeps… Ik had dus een verkeerd getal verstaan en daardoor een verkeerd nummer gebeld. Kan gebeuren… Gelukkig kon het schoonmaakbedrijf en ik er wel om lachen. Dus hierbij nog twee gratis mini-tips; als je moeite hebt met het afluisteren van je voicemail, vraag om hulp én check altijd het telefoonnummer dat je gaat bellen.

Tip 3: Wees creatief en overleg met je docenten over hoe jij je studie op een prettige, haalbare manier kan voortzetten.

Voor mijn masteropleiding gaan dingen nu veelal online. Nou, daar zat ik dan, voorbereid met een liter thee, pen en papier helemaal klaar om het college online te kijken/volgen. Aangezien de docent het college vooraf opgenomen had en recht in het beeld praatte, leek mij dit prima kunnen.

Waar ik dan weer niet over nagedacht had was de drie vierkante centimeter waarop de docent in beeld is, omdat het in Powerpoint opgenomen is. Nou, dat is verrekte lastig spraakafzien. De kwaliteit van het geluid was bovendien dramatisch dus dat lukte ook niet. Daar zat ik dan met mijn goede gedrag...

Contact met de docent opgenomen. Geen probleem! De docent wilde het op Youtube plaatsen en daarbij de automatische ondertiteling aanzetten. YES! Uitkomst! Ik kwam er achter dat ik zelfs de ondertiteling naar eigen smaak (kleuren) kon instellen. Nou wat een feest! Oh nee, toch niet… De automatische vertaling van dit college ging de helft van de tijd over onderwerpen waarvan ik wel zeker wist dat deze niet besproken werden.

Er bleek weinig van te kloppen, helaas. Wel een grappig college op deze manier. Die docent zou naar mijn idee met deze ondertiteling comedian kunnen worden, haha. Maar voor de werkelijke inhoud van dit en alle andere colleges heb ik toch maar tolken op afstand ingezet (deze tolken zijn onderhand mijn superhelden hoor! Big shout-out naar m’n teamtolk). Zo zijn de lessen toch beter te volgen!

Tip 4: Boodschappen doen vraagt meer energie en concentratie. Communiceer goed met het personeel. (En gebruik je (gehoor)hulpmiddelen indien je die nodig hebt.)

Boodschappen doen is een avontuur: Ik doe netjes volgens de coronamaatregelen boodschappen in mijn eentje. Normaal gesproken doe ik hiervoor mijn gehoorapparaten niet in (gewoon omdat ik daar geen zin in heb, lekker rustig 😊 ) Dus uit gewenning nu ook niet.

Bij aankomst bij de supermarkt begint een jongeman met schoonmaakmiddelen in zijn hand tegen mij te praten. Oeps, uhm, iets over het karretje… Iets met dat hij het schoon heeft gemaakt en dat ik er een moet pakken. Maar welke bedoelt hij nou? Ik blijf hem even schaapachtig aankijken en zie hem vervolgens veelbetekenend naar de rij met karretjes wijzen. Ik leg uit dat ik niet zo goed hoor. De jongen antwoord “Links, schoon!” Wijst naar mij en naar de linkerrij. “Rechts , vies!” wijst naar rechts en schudt hard met z’n hoofd heen en weer. Beiden moesten we hard lachen. Duidelijker kan niet!

Nadat ik mijn boodschappen verzameld had en vrolijk bij de kassa in de rij aansloot maakte ik de grootste fout van dat moment: vriendelijk tegen iedereen goededag zeggen en oogcontact maken! Damn, dan gaan mensen dus echt fanatiek terugpraten nu, want blijkbaar hebben ook zij last van de sociale isolatie. Vriendelijk glimlachend en wat ongemakkelijke onverstaanbare gesprekken later ben ik aan de beurt.

Normaal gesproken kom ik prima weg met spraakafzien en “Nee dankjewel, ik spaar niets, fijne dag nog!” Nu stond ik tegen een wazig, geïmproviseerd plastic scherm aan te kijken met daarachter een kassière. Ik dacht: “Komt goed, gewoon hetzelfde als normaal roepen”. Daar ging ik: “Mag ik pinnen?” (klaarblijkelijk mocht je niet eens anders betalen en volgens mij was de kassière me dat aan het uitleggen).

De kassière leek nog wat te zeggen dus ik besloot al glimlachend wat te knikken en mijn boodschappen wat ongemakkelijk in mijn tas te proppen. Betaling gelukt en ik roep net als altijd “Yes, hartstikke bedankt en fijn weekend!”. Nog geen vijf meter verder word ik aangetikt door een andere medewerker welke al wijzend naar de kassa begint te praten.

Oeps... Ik had blijkbaar al glimlachend, knikkend toegestemd op de bon, een plastic tas (die ik dus niet nodig had) zegels voor dingen die ik zeker niet spaar en een gratis bloemetje. En oh ja, of ik mijn karretje dus ook even zelf mee naar buiten wilde nemen. Toch maar even toegegeven dat ik slechthorend ben en mijn  gehoorapparaten ‘vergeten’ was 😊 . Nu word ik door al het personeel herkend en moet iedereen nog steeds lachen. Ach, wat vermaak in deze tijd kan geen kwaad 😉!