Naar de dierentuin ... als je blind bent

Plastic dierentuinspeelgoed (foto: © Creative Commons)

Bij een bezoek aan de dierentuin geven de meeste mensen hun ogen goed de kost. Maar heb jij je weleens afgevraagd hoe een blinde een dierentuinbezoek beleeft? Wendy geeft antwoord.

Auteur: Wendy van der Meer

Als kind ben ik altijd al gek op dieren geweest. Toen ik nog bij mijn ouders woonde, waren er ook altijd dieren: een kat, een konijn, een hond. Niet allemaal tegelijk hoor.

Ik had een plastic dierentuin met natuurlijk dieren, maar ook hekken, zodat je een eigen dierentuin kon opzetten. Daar spelde ik uren mee.

Hoe kwam ik aan die dierentuin?

Het schijnt dat ik als heel kleine meid graag bij de olifanten in het hok wilde kijken wanneer mijn ouders en ik in de dierentuin waren. Dat kon natuurlijk niet en dat hebben mijn ouders dus handig opgelost: zij kochten plastic dieren, zodat ik deze dieren kon voelen.

Dierentuinbezoek anno 2018

Als ik nu in een dierentuin kom, geniet ik enorm. Ja, maar je ziet toch niks? Nee, dat klopt. Maar ik hoor geluiden, ik ruik geuren. En mensen die met mij mee zijn tijdens zo’n dierentuinbezoek, beschrijven voor mij wat ze zien. Informatieborden, als die er zijn, worden voorgelezen. Zo krijg ik toch een indruk van het dierentuinleven.

Ga jij weleens naar een dierentuin? Ik zeg: DOEN!

Groetjes van Wendy

Heb jij ook een leuke hobby, sport of vrijetijdsbesteding waarbij je je niet door je zintuiglijke uitdaging laat weerhouden? Vertel het ons! Stuur je reactie naar [email protected].