Tegenslagen tijdens stage in de zorg, hoe ging Natascha (22, doof) hiermee om?

Mijn naam is Natascha Pfeiffer (22) en ik studeer verpleegkunde MBO 4. Als afgestudeerde student verpleegkunde met een auditieve beperking, maak ik enorm veel mee in het vakgebied zorg. Ik deel graag een van mijn ervaringen met jullie over de mooie en ook moeilijke momenten in de zorg en hoe ik ermee omga.

Afwijzing

In mijn eerste jaar van de studie heb ik voor het eerst een afwijzing meegemaakt. Niet zomaar een afwijzing maar wel een big deal. Een client had afasie (moeite met praten) gekregen door een hersenbloeding. Ze kon alleen communiceren via wijzen. Ik had deze client wel vaker geholpen met de zorg zoals douchen, ontbijt klaarmaken etc. Op gegeven moment kreeg ik via een collega te horen dat die client niet wilde dat ik haar ging verzorgen. De reden was omdat ik doof ben en volgens haar dat er veel moeite was met de communicatie.

Ten eerste schrok ik natuurlijk omdat ik zelf dacht dat het goed ging. Juist omdat ik haar begreep en weet hoe het is om anders te communiceren. Daarna ben ik gaan denken: ‘waarom is het eigenlijk een probleem?’ Ik had een beetje moeite met de situatie. Ik baalde vooral dat de client het niet zelf aangaf terwijl ik de client al meerdere keren heb verzorgd. Ik ben er niet verder op ingegaan omdat ik toen eerstejaars was. Achteraf gezien kon ik deze situatie natuurlijk anders aanpakken.

Vergelijkbare situaties 

Deze situatie kan ik een beetje vergelijken met de situatie waarin mannelijke verpleegers of de gekleurde verpleegsters soms/regelmatigin terechtkomen. Ze worden ook continu afgewezen op basis van hun uiterlijk of geslacht. Ze kunnen helaas niet veel doen omdat het geen gegronde reden is om de zorgmedewerker weg te sturen. Toch moeten ze hun wens respecteren. Aan de ene kant heb ik hier begrip voor omdat de oudere generatie anders gewend zijn. Aan de andere kant is het natuurlijk belachelijk. Ze krijgen tenminste zorg. Niet iedereen kan de geboden zorg krijgen. Maar wij kunnen niet oordelen.

Toekomst

Ik denk vaker terug aan die situatie omdat het voor mij de eerste keer was dat ik afgewezen werd gebaseerd op mijn handicap. Er kwamen later nog diverse afwijzingen gebaseerd op mijn handicap. Ik zal het helaas in de toekomst vaker meemaken. Dat geeft niet, want hoe lullig het ook is, het hoort erbij. Hierdoor leer ik om voor mijzelf op te komen en anderen te helpen met mijn passie waar ik zoveel liefde kan bieden. Ik ben trots, zeker omdat ik net geslaagd ben van mijn studie. Ik kijk ernaar uit om anderen te helpen en vooral mooie momenten te creëren.

Auteur: Natascha Pfeiffer

Lees hier de eerste blog van Natascha waarin ze enkele mooie momenten beschrijft die zij tijdens haar stages meemaakte.

Wil jij ook jouw ervaringen delen door te bloggen/vloggen? Meld je dan nu aan bij de We Are Ctalents community en geef in het aanmeldformulier aan dat je graag wilt bloggen/vloggen!