Auteur: Gerjanne
¡Hola! Het heeft even geduurd, maar ik ben terug van weggeweest!
Weet je nog dat ik de vorige keer schreef over doorgaan tot je je droom hebt verwezenlijkt? Dat je niet moet opgeven tot je daar bent waar je wilt zijn? En dat je je niet moet laten weerhouden door je eigen beperking? Ik ben nog steeds overtuigd van mijn standpunt. Maar ik heb wel een kleine nuance aangebracht. Sommige dromen zullen misschien altijd een droom blijven. En soms is dat ook gewoon prima.
Het afgelopen halfjaar was zwaar. Ik liep stage bij War Child en schreef een scriptie. Tegelijkertijd moest ik colleges volgen, tentamens halen, opdrachten inleveren en een sociaal leven onderhouden. Dit alles afgewisseld met het vinden van genoeg rust. Toch heb ik in de afgelopen maanden drie belangrijke lessen geleerd.
Les 1: Er is een grens
Je kunt niet altijd doorgaan. Soms is het goed om tijdelijk te stoppen met iets, om bijvoorbeeld een vak te laten vallen of om een dag minder stage te lopen. Dat voelt misschien als falen. Zo van: blijkbaar is het te zwaar en moet ik stoppen.
Maar stel je voor dat je vijf dagen per week naar stage gaat en dat dit eigenlijk veel te vermoeiend is. En dat je daardoor minder goed presteert dan dat je eigenlijk kunt. Dan kun je misschien één dag minder stage lopen, maar op de overige vier dagen wel beter presteren omdat je beter uitgerust bent. Dat komt de kwaliteit van jouw werk ten goede en je leert meer.
Hoe fix je zoiets? Door te overleggen. Praten is de sleutel tot wederzijds begrip. Uitleggen wat er met je aan de hand is, zelf een oplossing aandragen en overleggen of dit mogelijk is. Leg de focus op wat je wel kunt, en niet op wat je niet kunt.
Les 2: Je bent sterker dan je denkt
Dat klinkt een beetje als een dooddoener, vind je ook niet? Alsof je altijd maar door moet gaan en nooit mag opgeven, omdat je nu eenmaal je innerlijke kracht moet ontdekken. Nu ben ik niet een type dat van opgeven houd. Ik houd meer van de uitdrukking “Voorwaarts, mars”, dan van de vraag “En hoe voel je je daarbij?”.
Ik ga eerder over de grens dan dat ik ruim voor de grens stop. Maar ik heb ontdekt dat je soms moet leren om een grens aan te geven. Soms is luisteren naar je lichaam heel verstandig. Het lastige punt zit in het feit dat ik ook een groot fan ben van GVA’s, Grens Verleggende Activiteiten. Niet opgeven, doorgaan totdat je écht niet meer kunt, testen hoe lang je iets vol kunt houden.
In iedereen zit zoveel meer kracht dat dat je op het eerste gezicht zou denken. Als je iets helemaal zelf moet doen, zonder hulp van iemand anders, dan ontdek je hoeveel kracht je hebt om vol te houden. Iedereen heeft dus én meer innerlijke kracht dan hij zelf denkt én een grens.
De uitdaging is om de grens te ontdekken, om daar niet alsmaar overheen te gaan, maar om ook niet ruim voor de grens al te stoppen. Want een beetje uitdaging kan natuurlijk nooit kwaad.
Les 3: Vind de balans
Waar ligt de grens? Hoe lang wil ik mijzelf uitdagen en wanneer is het een goed idee om te stoppen of om een stap terug te doen? Alleen jij kunt de antwoorden hierop bedenken. Maar het kan wel helpen wanneer je dit voor jezelf uitvindt. Want op die manier kun jij ervoor zorgen dat je je studie of stage haalt en dat je een baan vindt die je leuk vindt en die bij je past. Alleen op die manier kun je er ook voor zorgen dat mensen begrip voor jou hebben.
Als jij zelf weet wat je kunt en niet kunt, en dit kunt uitleggen aan anderen, dan creëer je begrip voor jezelf en ga je niet over jouw eigen grenzen heen. Anderen kunnen niet voelen wat jij voelt en mensen om je heen weten niet waar jouw grens is. De enige die dat aan hen kan uitleggen ben jij.
De kunst is om te ontdekken welke dingen een uitdaging zijn, welke dingen een droom zullen blijven en waar de grens tussen deze twee dingen ligt. Zet ‘m op, blijf lachen en succes!
Net als Gerjanne ondervindt, vergt het enorm veel doorzettingsvermogen om met een zintuiglijke beperking te studeren aan een reguliere opleiding die daar niet op is ingesteld en niet of nauwelijks rekening houdt met jouw beperking. Dan is het helemaal niet gek dat je het soms even niet meer ziet zitten. Heb jij dat ook meegemaakt? Hoe heb je dat opgelost? Deel het met de community door een mail te sturen naar de redactie en inspireer met je verhaal ook andere studenten met een zintuiglijke beperking.
